Καλά Χριστούγεννα 

και 

Ευτυχισμένο το 2020!!! 

Καιρός για δράση..

Καθώς ο καιρός δεν παίρνει απόφαση να χειμωνιάσει, μέλη του συλλόγου, πήραν την απόφαση να εξερευνήσουν ένα σπήλαιο, κοντά στο χωριό Σπηλιά του Κισσάβου.Με ένα πολύ όμορφο φθινοπωρινό τοπίο και σε ένα παρά πολύ ζεστό και φιλόξενο,  καταφύγιο-ξενώνα, του Γιάννη Βαϊτση,( το οποίο βρίσκεται,μέσα στο χωρίο), ξεκίνησε η ομάδα μας, την όμορφη διαδρομή της.

  Το σπήλαιο είναι πλούσιο σε σπηλαιοδιάκοσμο ,(σταλακτίτες, σταλαγμίτες,κολώνες κ.α.) με έντονη σταγονοροή, με αρκετές δαιδαλώδης διακλαδώσεις, με εσωτερικές κατακρημνίσεις. Μετά την ολοκλήρωση της εξερεύνησης, η ομάδα μας επέστρεψε στο καταφύγιο και ετοίμασε πλούσιο τσιμπούσι...

                                                                       Την επόμενη μέρα, με έναν λαμπερό ήλιο για συντροφιά και ατμόσφαιρα καθαρή, η ομάδα, πάτησε την κορυφή, του Όρους Κισσάβου!!!

     

Υπόγειος κόσμος..

Τι ποιο όμορφο, για έναν σπηλαιοεξερευνητή, να μπορέσει για λίγη ώρα να μοιραστεί, με άλλους ανθρώπους την αγάπη του,για τον  υπόγειο κόσμο των σπηλαίων; Έναν κόσμο, που είναι ξεχασμένος, από τους ανθρώπους  και τον χρόνο. Έναν υπόγειο βυθό, δίχως νερό...

 Κρύβει τόση ζωή μες στο σκοτάδι, που μπορεί για έναν σπηλαιολόγο  να είναι γνώριμος, αλλά για κάποιους  άλλους, είναι  άγνωστος, μυστήριος ή ακόμα και τρομακτικός.
Ποίος είναι αυτός, που δεν θα ήθελε να βρεθεί, έστω και για μια στιγμή, στο "φεγγάρι";
Κάπως έτσι, κάποιοι  σκέφτηκαν και  συμμετείχαν στην εκδρομή κοινού, που οργανώθηκε από τον σύλλογό μας, τον Νοέμβριο.Οι συμμετοχές ήταν αρκετές, η ικανοποίηση μεγάλη και το επόμενο ραντεβού μας; κάπου μέσα στο 2020..

 Με έναν σπάρο, δυο τρυγόνια...

 Μια ζεστή και φθινοπωρινή μέρα, μέλη του συλλόγου μας, ξεκίνησαν για τον επανεντοπισμό, βαράθρου σε κοντινή περιοχή της πόλης μας. Και τα κατάφεραν, εντοπίζοντας με την υπόδειξη κάτοικου της περιοχής, σε κοντινό σημείο, μικρού μεγέθους, προσβάσιμο έγκοιλο.

Ένας ενδιαφέρον μικρόκοσμος...

Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, ο υπόγειος κόσμος των σπηλαίων είναι  διαφορετικός,  από τον εξωτερικό κόσμο, που  ξέρουμε...Ο χρόνος κυλάει πιο αργά και ο χώρος είναι πολύ διαφορετικός από ότι τον αντιλαμβανόμαστε. Ναι, εκεί μέσα, συναντάμε μικροργανισμούς που έχουν προσαρμοστεί με το πέρασμα του χρόνου στο μικρόκλιμα του σπηλαίου, ένα περιβάλλον, ιδιαίτερο και απαιτητικό.Το καλοκαίρι, μια ομάδα αποτελούμενη, από μέλη του συλλόγου μας, βιολόγους από το εξωτερικό και σπουδαστές, επισκεφτήκαμε  σπήλαιο της Ελασσόνας, για να παρατηρήσουμε από κοντά,για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, είδη που αναπτύσσονται σε συνθήκες σαν αυτές.Για  τον λόγο αυτόν, δεν φτάνει μόνο να βρίσκεσαι εκεί, αλλά να έχεις , καλή παρέα και διάθεση και να μην σε νοιάζει  αν λασπωθείς....όπως και εμείς..

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Η  ΕΣΕΘ ΧΕΙΡΩΝ,

Σας εύχεται, καλές γιορτές!

Με υγειά, 

χαρά και ειρήνη.

Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται...

Γεμάτοι καλή διάθεση μια Κυριακή του Απρίλη, επισκεφτήκαμε όπως πολλές  φορές έχουμε κάνει και στο παρελθόν, γνωστό μας σπήλαιο στην Όθρυ. Κάποιες φορές δυστυχώς,συντρέχουν διάφοροι λόγοι, που  μας κρατάνε μακριά  από τα σπήλαια , για αρκετό καιρό, αλλά δεν το βάζουμε κάτω..

Και παρόλο που ο ήλιος, με τα σύννεφα, παίζανε συνέχεια κυνηγητό, όλη την μέρα,  αποφάσισαν τελικά, να τα μουσκέψουν "λίγο" και  εμείς, να συνεχίσουμε τον δρόμο, τον δικό μας, φυσικά. 

 Μετά από τις τελευταίες βραχοπτώσεις, το νερό ανέβηκε αρκετά, εμποδίζοντας, την κατάβασή μας σε χαμηλότερα  σημεία, χωρίς αυτό βέβαια να μας αποθαρρύνει..διότι υπάρχουν και τα ψηλότερα.
Κι έτσι, μες την  ηρεμία, της σιωπής του σπηλαίου και της φυσικής του ομορφιάς...

 Και εκεί που δεν το περιμένει κανείς... ξάφνου βανδαλισμοί!!! Χρυσοθήρες, που στο πέρασμά τους δεν αφήσανε τίποτα όρθιο...ούτε τα σκουπίδια τους..

Επειδή όμως, έχουν  γνώση  οι φύλακες, τώρα θα είμαστε πιο  τακτικοί επισκέπτες...Διότι, το έργο μας, δεν είναι μόνο να τα εντοπίζουμε και να τα εξερευνούμε, αλλά το μεγαλύτερο έργο μας, είναι να τα προστατεύουμε!

Ένας περίπατος, γεμάτος σπήλαια.

Γεμάτοι με διάθεση και με σακίδια στην πλάτη, μέλη και φίλοι του συλλόγου μας, ξεκίνησαν μια εύκολη κατάβαση, από την όμορφη Μακρυνίτσα, πρός τον Βόλο.Στην διαδρομή αυτή, συντροφιά με το δροσερό αεράκι και τις ευωδίες των βοτάνων, του βουνού,  έκαναν μικρά διαλείμματα , σε βραχοσκεπές και σπηλαία, άξια ενδιαφέροντος. Φορτωμένοι, με όμορφες αναμνήσεις και εικόνες, κάθισαν να ξεκουραστούν  και στην συνέχεια, να συνεχίσουν τον δρόμο τους..

                                     

 

Στην κορφή του βουνού..

Μια  ηλιόλουστη ημέρα  του Ιανουαρίου, η ομάδα μας αποφάσισε να επισκεφτεί,  ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της περιοχής μας, για να "ξεσκουριάσει" λιγάκι..Πρόκειται για ένα σπήλαιο με πλούσιο  διάκοσμο,  σε όλο το μήκος του και στενές διόδους. Όμως, θα πρέπει να  συρθείς και να  λερωθείς με λάσπη, για να μπορέσεις, να το δείς όλο...    

Η κοπή της Βασιλόπιτας, δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση....

Με την διάθεση να φτάνει στα ουράνια...(ναί, ναί, οι σπηλαιολόγοι πάνε και προς τα πάνω...από χαρά) και με αρκετή λάσπη στα πόδια...η ομάδα δεν πτοήθηκε, αλλά γεμάτη με χαρά και γέλια ο σκοπός επιτεύχθηκε και έγινε η προσέγγιση στο σπήλαιο, για την κοπή της πίτας και το φλουρί βεβαίως, πέτυχε τον κάτοχο του...και έτσι το δωράκι, θα την συντροφεύει σε όλες, τις εξερευνήσεις της...

Καλή Χρονιά ,

γεμάτη με Σπήλαια και πολλές εξερευνήσεις!!!

13η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, ΣΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 26-29   ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019.

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝΑΣ 

Η μυρωδιά της υγρασίας, το παιχνίδισμα του φωτός με το σκοτάδι , η κατάβαση στο άγνωστο,  είναι κάτι που μαγνητίζει κάποιον, από την πρώτη στιγμή..... είναι γιατί ένας πανέμορφος κόσμος υπάρχει, κάτω από τα πόδια σου και εσύ πολλές φορές, δεν το γνωρίζεις... Αυτό έννοιωσαν  στο Σπηλαιοβάραθρο Περιστεριώνα, στα Χάνια Πηλίου και  τα νέα μέλη μας. Νομίζει κανείς πως αιωρείται μέσα στο βυθό, μιας υπόγειας διάκλασης, χωρίς νερό, σε ένα σχοινί, σαν την αράχνη.

Μια όμορφη παρέα με όμορφες αναμνήσεις και πολύ καλή διάθεση, να μας συντροφεύουν κάθε στιγμή.